Na czym polega siła żubra? Co jest jego największym atutem? Okazuje  się, że nie jest to siła, masa ani pokaźne rozmiary. Przede wszystkim jego atutem jest zdolność przystosowania się do  zmian jakie zachodzą w otaczającym środowisku. Dowodzą tego najnowsze wyniki badań zespołu naukowców z Instytutu Biologii Ssaków PAN w Białowieży, pod kierownictwem dr hab. Rafała Kowalczyka, we współpracy z zagranicznymi i krajowymi badaczami. Jak plastycznym gatunkiem był żubr po zakończeniu epoki lodowcowej, w porównaniu z łosiem i turem można dowiedzieć się z publikacji naukowej „Przystosuj się lub giń”, która ukazała się na łamach czasopisma Global Change Biology. Więcej o tym doniesieniu można przeczytać na stronach portalu Nauka w Polsce.

Różne reakcje populacji żubra na sposób zarządzania przez człowieka prześledzono na podstawie danych historycznych z XIX wieku. Intensywność polowań i dokarmianie skutecznie regulowały liczebność żubrów w Puszczy Białowieskiej. O ile sama obecność żubra sprzyjała ochronie całej Puszczy, to już bezpośredni wpływ człowieka na stado żubrów bywał brzemienny w skutki. O tym jakie wskazówki do opieki nad żubrami można znaleźć w źródłach historycznych mówi artykuł "Historical data on European bison management in Białowieża Primeval Forest can contribute to a better contemporary conservation of the species"opublikowany w Mammal Research.

Tomasz Samojlik zobrazował dawne sposoby zarządzanie żubrem w Puszczy Białowieskiej w swoim najnowszym komiskie:

2019-07-18