Obecnie żyje na świecie 3539 żubrów (Księga Rodowodowa Żubrów 2006), w tym 2163 w stadach wolno-żyjących (61%), oraz 1376 w hodowlach zamkniętych (39%). Żubry dziko-żyjące rozmieszczone są w 30 wolnych i półwolnych populacjach na terenie Polski, Białorusi, Litwy, Ukrainy i Rosji. W 2004 r. utworzono nową wolno-żyjącą populację NÁRODNÝ PARK POLONINY na Słowacji, a w 2005 r. MUROMSKIJ ZAKAZNIK w Rosji  Większość populacji żyjących na świecie liczy poniżej 50 osobników i jest izolowana, co nie gwarantuje ich przetrwania w dłuższej perspektywie czasowej. Jedynie 5 populacji w Polsce (w Puszczy Białowieskiej i Bieszczadach), na Ukrainie (2 populacje) oraz Białorusi (w Puszczy Białowieskiej) liczy powyżej 100 osobników i jest demograficznie stabilna (mapa). Populacja białowieska, choć najbardziej liczna (ponad 700 osobników), rozdzielona jest płotem granicznym zbudowanym po stronie białoruskiej w 1981 r.

W Polsce żubry występują na wolności w Puszczy Białowieskiej, Puszczy Boreckiej (stado utworze w 1962 r, liczące 70 osobników), Puszczy Knyszyńskiej (populacja utworzona w 1973 roku, licząca ponad 50 osobników), na terenie Drawskiego i Ińskiego Parku Krajobrazowego (populacja o nazwie STADO ZACHODNIOPOMORSKIE utworzona w 1980 r.) oraz Bieszczadach (populacja żubrów białowiesko-kaukaskich powstała w 1980 r. licząca 240 żubrów) (mapa).    

Stada w ośrodkach hodowlanych i ogrodach zoologicznych liczą od 1 do 43 osobników i znajdują się na terenie 33 krajów w Europie, Azji, Ameryce Południowej i Północnej (mapa).